Ebeveynlik hayatımızdaki diğer roller gibi yaşamın içinde olan bir rolümüzdür. Bu rolünde içerisinde insan olarak hatalar, sorunlar ve kontrolsüz bazı davranışlar sergilenebilmektedir. Bu durumlar bazen doğrunun ne olduğunu bilememenin verdiği hatalar iken bazen de kişinin doğruyu bilse de doğruyu ortaya koymakta zorlaması ile ilgili olabilir.
Esasında iyi ebeveyn kavramından ziyade çabalayan ebeveyn vardır. İyi ebeveyn herşeyiyle iyi olan ve mükemmel olan ebeveyn demek değildir. İyi ebeveyn kendindeki bazı problemleri, rolünde uygulamakta zorlandığı kısımları ve hatalarını fark eden ve bunları değiştirmek için çabalayan, okuyan, araştıran veya belli yerlerden destekler alan ebeveynlerdir. İnsan olarak hatalar yaparız. Bu rolün içinde zaman zaman sınavlarda olduğu gibi yanlış cevaplar verdiğimiz zamanlar olabilir. Önemli olan nasıl ki okulda sınava girdiğimiz evrede yanlışlar yaptıktan sonra doğru ve yanlışlarımızın neler olduğunu fark edip o yanlışla ilgili neler yapabileceğimizi keşfetmek, doğrusunu öğrenmek için çabalamak ve o doğruyu kendimize yerleştirebilmek için uğraşmaktır ebeveynlikte de aynı şekildedir. Bazen o doğruyu bilsek de geçmişin travmalarından kaynaklı otomatik gelişen davranışlar söz konusu olabilmektedir. Bu gibi durumlar için bir ebeveynin kendisi ve ailesi için yapabileceği en iyi şey bir uzman desteği alarak geçmişin tekrar eden döngüsünden ve alışmış olduğu zihniyetten kurtulmaktır. İnsan gelişen bir varlıktır. Hayattaki her şey gibi değişim ve gelişim ihtiyaçtır. Uyum kavramı yaşamın şimdiki zaman içerisinde olanları fark edip bununla kendilerimiz arasındaki ilişkiyi kurarak kendiliğimiz ve şimdinin içindeki düzene uygun bir ortaklık da buluşabilmektir. Ne kendiliğimizden vazgeçmektir ne de tamamen şimdi yok saymaktır. Geçmişte olan yaşantısı bir ebeveynin şimdiki yaşantısı ile kıyaslayabileceği konumda değildir. Şimdinin kolaylıkları ve zorlukları farklıdır. Bu sebeple kendinin geçmişteki zorlantılarıyla evlatlarının şimdiki zorlantıları arasında kıyaslama olması sadece empatiyi yok edecektir. Önemli olan kendimizdeki hataları fark etmek ve kabul etmektir. Değişim ve dönüşü için çaba bu aşamadan sonra gelir..